هیپرهسته ها سیستم های مقیدی از نوکلئون ها و یک یا چند باریون شگفت (هیپرون) هستند که توسعه فیزیک آن ها به فهم بیشتر ساختار هسته و ویژگی های ذرات شگفت کمک می کند. یکی از اهداف مهم حوزه فیزیک هیپرهسته بررسی برهم کنش هیپرون- نوکلئون و هیپرون- هیپرون است که در این زمینه، بررسی ساختار هیپرهسته ها می تواند نقش اساسی در مطالعه این نوع برهم کنش ها بازی کند. ما در این کار به بررسی برخی از ویژگی های مهم استاتیکی هیپرهسته های تک لامبدا (هسته های شامل یک باریون شگفت ) مانند انرژی بستگی و گشتاور مغناطیسی آنها می پردازیم. برای انجام محاسبات، با استفاده از معادله موج نسبیتی دیراک و با در نظر گرفتن پتانسیل اسپین-مدار، معادله تحلیلی انرژی بستگی و گشتاور مغناطیسی هیپرهسته ها را تعیین کرده و این مقادیر را برای برخی از هیپرهسته های سبک مانند و تعیین کرده و با سایر نتایج تئوری و برخی از داده های آزمایشگاهی مقایسه خواهیم کرد.

زمینه و هدف: جابجایی دیسک یکی از شایع ترین اختلالات مفصل گیجگاهی فکی است و (MRI) MAGNETIC Resonance Imaging استاندارد طلایی در تشخیص آن می باشد. این اختلال می تواند تغییراتی در شدت سیگنال تصاویر MR به وجود آورد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین شدت نسبی سیگنال تصاویر MR در بافت رترودیسکال و عضله تریگوئید خارجی با انواع جابجایی قدامی دیسک و نیز Flattening سر کندیل در بیماران مبتلا به (TMD) Temporomandibular Disorder بود.روش بررسی: در این مطالعه که از نوع گذشته نگر می باشد، 31 تصویر MR بیماران مبتلا به جابجایی قدامی دیسک بررسی شد. پس از اندازه گیری شدت نسبی سیگنال در سه ناحیه بافت رترودیسکال، سر فوقانی و سر تحتانی عضله تریگوئید خارجی، ارتباط میان شدت نسبی سیگنال با نوع جابجایی قدامی دیسک توسط آزمون Repeated Measured ANOVA ارزیابی و در هر کدام از 3 فضای مذکور از آنالیز T-test جهت مقایسه گروه دارای Condyle Flattening و گروه فاقد آن استفاده شد.یافته ها: در این تحقیق رابطه میان شدت نسبی سیگنال تصاویر MR با نوع جابه جایی قدامی دیسک در ناحیه رترودیسکال، در محل سر فوقانی عضله تریگوئید خارجی و در محل سر تحتانی عضله تریگوئید خارجی معنی دار نشد (P=0.3). همچنین ارتباط معنی دار آماری میان شدت نسبی سیگنال تصاویر MR و Flattening سر کندیل در بافت رترودیسکال، در سر فوقانی عضله تریگوئید خارجی و در سر تحتانی عضله تریگوئید خارجی یافت نشد (0.05<P).نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه، بیانگر آن است که احتمالا شدت نسبی سیگنال تصاویر MR در بافت رترودیسکال و دو سر عضله تریگوئید خارجی پیش بینی کننده خوبی برای نوع جابجایی قدامی دیسک و وجود یا عدم وجود Flattening سر کندیل نیست و به نظر نمی رسد که بتوان از آن به عنوان یک علامت تشخیصی در پیشرفت TMD استفاده کرد.

هدف اصلی این تحقیق، بررسی اثر اعمال نسبت های مختلف MOMENT/Force در ایجاد انواع حرکات دندانی است. یک مدل 3 بعدی از ثنایای میانی فک بالا به همراه PDM پیرامونش، استخوان اسفنجی و کورتیکال توسط نگارنده و بر اساس میانگین ارایه شده طراحی گردید. با اعمال نیروی ثابت 100 گرمی و گشتاورهای مختلف (M/F های مختلف) حرکات مختلف دندانی ایجاد گردید. در هر مرحله ای مرکز چرخش حاصله بدقت و به کمک محاسبات ریاضی تعیین شد. به منظور ارایه یک دیدگاه مناسب از چگونگی ارتباط M/F اعمال شده و مرکز چرخشی که بدست آمده بود، منحنی حرکت دندان ترسیم گردید. M/F لازم ایجاد حرکت جسمی (bodily) 8/44- بود که مرکز چرخش آن در 98/923 میلی متری آپکس دندان واقع گردید. مرکز چرخش حرکت Tipping ساده نیز 53/6 میلی متری آپکس در درون ریشه تعیین گردید. در نهایت M/F بین 5/6- و -7 ایجاد حرکت Tipping کنترل شده نمود.

سازه های دریایی باید علاوه بر تحمل فشار هیدرواستاتیک آب، تا حد امکان در برابر بارهای ناشی از انفجار زیر آب مقاوم باشند. می بایست نسبت استحکام به وزن این سازه ها تا حد امکان بالا بوده، تا سازه طراحی شده به لحاظ مواد مصرفی، انرژی و هزینه بهینه باشد. در این مقاله ابتدا روشی جهت شبیه سازی پدیده انفجار زیر آب در محیط نرم افزار ABAQUS ارائه شده و با استفاده از نتایج تجربی موجود، این روش صحت سنجی شده است. سپس با استفاده از این روش رفتار دینامیکی سازه کامپوزیتی تحت بار انفجار زیر آب بررسی شده است. در ادامه الگوریتمی ارائه شده است که به وسیله آن می توان با تغییر زاویه و ضخامت صفحه کامپوزیتی، وزن صفحه را در شرایطی که سازه در مقابل بار انفجار زیر آب دچار شکست نشود، با استفاده از الگوریتم ژنتیک بهینه نمود. نتایج نشان می دهد که الگوریتم ارائه شده توانایی بهینه سازی وزن سازه کامپوزیتی را دارد. بر اساس بهینه سازی انجام شده، با کاهش %38 وزن، سازه هم چنان در برابر نیروی انفجار مقاوم است. با توجه به پایین بودن نسبت وزن به استحکام در سازه های کامپوزیتی، این سازه ها کاربردهای فراوانی در صنایع نظامی و دریایی دارند. از نتایج این مساله می توان برای بهینه سازی وزن و استحکام سازه های دریایی که در مقابل بار انفجار زیر آب قرار می گیرند استفاده نمود.

در این پژوهش، پودر فریت نانو ساختار Li-Zn با ترکیب شیمیایی  Li0.5ZnxFe2.5-xO4(به ازای مقادیر گوناگون x از 0 تا 0.5) با استفاده از فرایند احتراقی گلیسین - نیترات تولید شد. در این فرایند، از گلیسین به عنوان سوخت و از نیترات به عنوان اکسنده استفاده شد. پارامتر موقعیت شبکه ای اکسیژن، پارامتر شبکه و اندازه بلورک پودرهای تولیدی به کمک روش آنالیز تحلیل طیفی ریتولد از الگوهای پراش پرتو ایکس بدست آمد. فاصله های بین یونی و زاویه پیوندها با استفاده از پارامتر شبکه و پارامتر موقعیت شبکه ای اکسیژن محاسبه شد. گشتاور مغناطیسی برآیند نیز به ازای واحد فرمول در ساختار کریستالی اسپینل به کمک نتایج مغناطش سنج نمونه مرتعش (VSM) محاسبه شد. نتایج ساختاری بیانگر تولید موفقیت آمیز فریت های نانوساختار لیتیم-روی با اندازه بلورک هایی در محدوده 29 تا 59 نانومتر است. مغناطش اشباع و گشتاور مغناطیسی تا غلظت روی معادل با 0.2 روند صعودی را طی کرده و در مقادیر بیش تر روی، روند کاهشی را نشان می دهد. این رفتار در ویژگی های مغناطیسی یاد شده، تبعیت ساختار مغناطیسی فریت های تولیدی را تا غلظت روی 0.2 از «مدل نیل» و در مقادیر بیش تر از0.2  از «مدل یافت-کیتل» نشان می دهد.

Progressive collapse studies generally assess the performance of the structure under gravity and blast loads, while earthquakes may also lead to the progressive collapse of a damaged structure. In this study, the progressive collapse response of concentrically braced dual systems with steel MOMENT-resisting frames was assessed under seismic loads through pushover analysis using triangular and uniform lateral load patterns. Two different bracing types (X and inverted V braces) were considered, and their performances were compared under different lateral load patterns using the nonlinear static alternate path method recommended in the Unified Facilities Criteria (UFC) guideline. Eventually, the seismic progressive collapse resistance of models was compared to their progressive collapse response under gravity loads. These studies showed that models under the seismic progressive collapse loads satisfied UFC acceptance criteria and limited rehabilitation objective. The structures had better performance under seismic progressive collapse than models under gravity loads because of more resistance, ductility, suitable load redistribution, and more structural elements that participated in load redistribution. Furthermore, despite studies on progressive collapse under gravity loads, the dual system with X braces showed better progressive collapse performance (more resistance, residual reserve strength ratio and ductility) under seismic loads than the model with inverted V braces.